17ο Δημοτικό Σχολείο Καλλιθέας

"Έλλη Αλεξίου"

Το σχολείο μας

school

Ο Κήπος του Προφήτη

Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τη ζωή.

Έρχονται στη ζωή με τη βοήθειά σας, αλλά όχι από σας και μ? όλο που είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.

Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, όχι όμως και τις ιδέες σας, γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους, όχι όμως και την ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, αλλά μην γυρεύετε να κάνετε αυτά να σας μοιάσουν, γιατί η ζωή δεν πηγαίνει προς τα πίσω και δεν σταματά στο χθες.

Εσείς είστε τα τόξα, απ? όπου τα παιδιά σαν ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά.

Χαλίλ Γκιμπράν

2009-2010

Πως πέρασα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο

Μια εκδρομή με τους φίλους μου, είναι η καλύτερη εμπειρία για μένα.

Την προηγούμενη Τετάρτη, η τάξη μου και οι άλλες τάξεις της τρίτης, πήγαμε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.

Το πρωί συγκεντρωθήκαμε στον πεζόδρομο της οδού Χαροκόπου όπου μας περίμεναν τα πούλμαν. Στη διαδρομή λέγαμε αστεία, τραγουδούσαμε και πειράζαμε ο ένας τον άλλον.

Μόλις φτάσαμε, καθίσαμε για λίγο σε κάτι άσπρα παγκάκια και φάγαμε. Ο χώρος ήταν πολύ ωραίος, γεμάτος με λουλούδια, φυτά και δένδρα. Κάποιοι προσπάθησαν να πιάσουν πεταλούδες μα δεν τα κατάφεραν. Μετά πήγαμε σε μία αίθουσα όπου υπήρχε η ιερή ελιά του Πλάτωνος, όπου μάθαμε ότι η Αθηνά με τον Ποσειδώνα, πάλεψαν για το ποιος θα γίνει προστάτης της πόλης.

Στη συνέχεια φθάσαμε στο θερμοκήπιο και είδαμε χιλιάδες λουλούδια και φυτά. Μας είπαν για την ονομασία τους και πως τα συντηρούν.

Ύστερα πήγαμε σε μία αίθουσα που είχε μέλισσες και μεταξοσκώληκες. Μάθαμε ότι η μέλισσα μαζεύει τη γύρη από τα λουλούδια, βγάζει μέλι, κερί και άλλα. Επίσης ότι η βασίλισσα βγαίνει μια φορά εκτός κυψέλης στη ζωή της για να κάνει αβγά. Μας είπαν ότι οι μεταξοσκώληκες με το σάλιο τους ανοίγουν τρύπες, βγαίνουν από το κουκούλι τους και γίνονται μικρές πεταλούδες.

Συνεχίσαμε την ξενάγησή μας πηγαίνοντας στο ενυδρείο. Είδαμε ψάρια του γλυκού νερού: κυπρίνους, χέλια και οξύρυγχους. Κατόπιν πήγαμε σε ένα βουστάσιο όπου υπήρχαν αγελάδες και μοσχαράκια.

Μας μίλησαν για τις αγελάδες και μάθαμε ότι οι ολλανδικές είναι άσπρες και μαύρες και οι Ελβετικές μπεζ. Δίπλα υπήρχε ο στάβλος με πρόβατα και αρνιά. Είδαμε τα καραγκούνικα, τα χιώτικα και άλλα.

Στο τέλος της εκδρομής, πήγαμε στο θερμοκήπιο με τα λουλούδια. Υπήρχαν πολλά είδη λουλουδιών σε διάφορα χρώματα που μύριζαν έντονα. Όποιο παιδί ήθελε, αγόραζε λουλούδι. Εγώ αγόρασα ένα μπέντζαμιν. Θα είναι το ενθύμιό μου.

Έτσι τελείωσε η επίσκεψη στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Μου άρεσε πολύ και προτείνω σε όλα τα παιδιά να το επισκεφθούν.

Στην εργασία συμμετείχαν:
Δαβίλα Ελισσάβετ
Ελληνάκης Λευτέρης
Τσαπάρας Γιώργος

Αφιέρωμα στην Τεχνολογία

Η τάξη μας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέμα « Οι μηχανές στη ζωή μας». Να πώς περιέγραψαν κάποια από τα παιδιά του Δ2 το μηχάνημα που τους έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση

Ο Γιώργος Καρδακάρης γράφει για το μηχάνημα εμφιάλωσης

d2_clip_image002« Ένα καλοκαίρι επισκέφθηκα με την οικογένεια μου ένα εργοστάσιο που εμφιαλώνει νερό. Την ξενάγηση μας την έκανε ο νονός του αδερφού μου. Όλα ξεκινάνε από την κατασκευή του μπουκαλιού. Μια τεράστια μπου-καλομηχανή με πολλά γρανάζια, σωληνάκια και θόρυβο ανοιγόκλεινε ένα καλούπι μέσα στο οποίο χυνόταν λιωμένο P.V.C. Κάθε φορά που άνοιγε έβγαινε ένα μπουκάλι. Αυτό γινόταν πολύ γρήγορα.

Τα μπουκάλια μπαίνανε σε σειρά για να γεμίσουν νερό. Το μηχάνημα εμφιάλωσης ήταν πολύ μεγάλο. Έπιανε όλο το δωμάτιο. Τα μπουκάλια γύριζαν γύρω-γύρω και γέμιζαν νερό. Έμπαιναν στη σειρά για να φτάσουν στο σημείο που το μηχάνημα τους έβαζε τα πώματα. Κατόπιν συνέχιζαν για να κολληθεί πάνω τους η ετικέτα. Φτάνουνε στο τέρμα μέσω ενός κυλιόμενου διαδρόμου. Τα έπαιρνα οι εργάτες και τα έβαζαν στα κιβώτια και από εκεί τα φόρτωναν στα φορτηγά να τα πάνε στην αγορά. Οι τεχνίτες που δουλεύουν εκεί είναι πολύ προσεχτικοί και με γνώσεις. Δε μας άφηναν να πλησιάσουμε κοντά στα μηχανήματα, γιατί ήταν πολύ επικίνδυνο.

Στο τέλος φύγαμε αφού ευχαριστήσαμε για την ξενάγηση και τα δύο κιβώτια νερό που μας έδωσαν. Άνοιξα ένα μπουκαλάκι να πιώ και σκεφτόμουν το μη-χάνημα εμφιάλωσης.

Περισσότερα...

Αναζήτηση

Ανακοινώσεις

Συνδεδεμένοι Χρήστες

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 226 επισκέπτες και κανένα μέλος

Σύνδεση Χρήστη

Εμφανίσεις Άρθρων
297847