17ο Δημοτικό Σχολείο Καλλιθέας

"Έλλη Αλεξίου"

Το σχολείο μας

school

Ο Κήπος του Προφήτη

Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τη ζωή.

Έρχονται στη ζωή με τη βοήθειά σας, αλλά όχι από σας και μ? όλο που είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.

Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, όχι όμως και τις ιδέες σας, γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους, όχι όμως και την ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, αλλά μην γυρεύετε να κάνετε αυτά να σας μοιάσουν, γιατί η ζωή δεν πηγαίνει προς τα πίσω και δεν σταματά στο χθες.

Εσείς είστε τα τόξα, απ? όπου τα παιδιά σαν ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά.

Χαλίλ Γκιμπράν

Η μάχη της οδού Μπιζανίου

Το καλοκαίρι του 1944 υπήρξε το πιο σκληρό στην κατοχική ιστορία της Καλλιθέας. Τα μπλόκα για τον εντοπισμό μελών αντιστασιακών οργανώσεων, οι μαζικές συλλήψεις και εκτοπίσεις ήταν οι συνήθεις μέθοδοι καταστολής της Αντίστασης. Προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτές τις μεθόδους εκφοβισμού του πληθυσμού, ο Ε.Λ.Α.Σ. οργάνωσε ένοπλες ομάδες περιφρούρησης.

Στις 24 Ιουλίου 1944 μια τέτοια ομάδα αποτελούμενη από δέκα Επονίτες , έδωσε πραγματική μάχη σ? ένα μικρό σπίτι, στην οδό Μπιζανίου10, στην περιοχή Χαροκόπου. Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, γερμανική δύναμη χιλίων ανδρών μαζί με τμήματα των Ταγμάτων Ασφαλείας και δυνάμεις της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής περικύκλωσαν την Καλλιθέας. Συνάντησαν, όμως, και πάλι τη στρατιωτική κινητοποίηση του Ε.Λ.Α.Σ., τα μέλη του οποίου ξεσήκωναν τον λαό και ειδοποίησαν τον Ε.Λ.Α.Σ. των άλλων συνοικιών. Γρήγορα κατέφθασαν τμήματα του Ε.Λ.Α.Σ. από τα Πετράλωνα, τα Σφαγεία, το Παγκράτι, τη Νέα Σμύρνη, το Δουργούτι και την Κοκκινιά. Οι μάχες επεκτάθηκαν σε κάθε γωνιά της Καλλιθέας, με τους εχθρούς να δέχονται επιθέσεις από κάθε κατεύθυνση.

 

edpharm-france.com/

Την έδρα του Φρουραρχείου του Ε.Λ.Α.Σ. στην οδό Μπιζανίου υπερασπίζονταν δέκα Επονίτες. Γρήγορα το σπίτι ερειπώθηκε από σφαίρες και βλήματα των Γερμανών και όταν άρχισαν να τελειώνουν τα πυρομαχικά τους , οι υπερασπιστές του τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο και αυτοκτόνησαν.

Οι συγκρούσεις στην Καλλιθέα συνεχίστηκαν μέχρι το βράδυ που αποσύρθηκαν οι γερμανικές και κυβερνητικές στρατιωτικές δυνάμεις στις βάσεις τους, μετρώντας εκείνη μόνο την ημέρα πάνω από πενήντα νεκρούς και τραυματίες. Ταυτόχρονα το σπίτι-κάστρο της οδού Μπιζανίου μετατράπηκε σε λαϊκό προσκύνημα. Στους τοίχους του σκαλίστηκαν τα ονόματα των δέκα ηρώων:

 

Θανάσης Αλεξίου, 20 ετών

Γιάννης Ιωακειμίδης, 17 ετών

Σπύρος Χατζηπουλημένος, 17 ετών

Δημήτρης Γαλιάτσος, 19 ετών

Δημήτρης Βασιλειάδης, 19 ετών

Ιορδάνης Παπαδόπουλος, 20 ετών

Στέλιος Βιτσέντζος, 20 ετών

Γιώργης Γυμνόπουλος, 21 ετών

Γαβριήλ Μυριδινός, 25 ετών

Παύλος Λιγνόπουλος, 20 ετών

(Από το βιβλίο «Καλλιθέα, όψεις της ιστορίας του Δήμου και της Πόλης» έκδοση του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Καλλιθέας)

Οι ήρωες 

Αναζήτηση

Ανακοινώσεις

Συνδεδεμένοι Χρήστες

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 60 επισκέπτες και κανένα μέλος

Σύνδεση Χρήστη

Εμφανίσεις Άρθρων
359432