Ακρόπολη
Η λέξη Ακρόπολη προέρχεται από το συνδυασμό των λέξεων άκρος και πόλη που σημαίνει η άκρη της πόλης.
Η Ακρόπολη των Αθηνών είναι βραχώδης λόφος ύψους 156 μ. από την ε-πιφάνεια της θάλασσας. Ο λόφος είναι απρόσιτος από όλες τις πλευρές εκτός της δυτικής, όπου βρίσκεται η οχυρή είσοδος, διακοσμημένη με τα λα-μπρά Προπύλαια.
Η ανοικοδόμηση των τειχών και των ιερών άρχισε το 456 π.Χ. την εποχή του Περικλή. Την επίβλεψη είχε ο Φειδίας και αρχιτέκτονες ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και ο Μνησικλής.
Τα Προπύλαια είναι η είσοδος της Ακρόπολης και άρχισαν να χτίζονται το 436 π.Χ. μετά την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, πάνω σε σχέδια του αρχιτέ-κτονα Μνησικλή. Τα Προπύλαια δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ, γιατί το 431 μ.Χ. άρχισε ο Πελοποννησιακός πόλεμος και οι εργασίες σταμάτησαν.
Ο Ναός της Αθηνάς Νίκης είναι ένας μικρός ολομάρμαρος ναός, που άρχισε να κτίζεται μεταξύ 437 και 424 π.Χ. με αρχιτέκτονα τον Καλλικράτη. Είναι τετράστυλος ναός ιωνικού ρυθμού, δεν έχει πρόναο και μέσα του υπήρχε «καθήμενο» άγαλμα της Αθηνάς Νίκης που κρατούσε στο αριστερό χέρι περικεφαλαία και στο δεξί ρόδι που είναι σύμβολο των θεών του κάτω κόσμου. Η ζωφόρος και το αέτωμα του ναού είχανε γλυπτές παρα-στάσεις.
Ο Παρθενώνας, ναός κτισμένος προς τιμήν της Αθηνάς προστάτιδας της πόλης της Αθήνας χτίστηκε το 448 π.Χ. και τα εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ. στα Μεγάλα Παναθήναια. Οι αρχιτέκτονες που εργάστηκαν ήταν ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης με την καθοδήγηση του Φειδία που είχε και την ευθύνη του γλυπτού διάκοσμου. Είναι ένας από τους λίγους ολομάμαρους ελληνικούς ναούς και για το χτίσιμο του χρησιμοποιήθηκε πεντελικό μάρμαρο. Ο Παρθενώνας είναι το μεγαλύτερο και επισημότερο οικοδόμημα της Ακρόπολης και συγκεντρώνει το θαυμασμό όλου του κόσμου.
Το Ερεχθείο χτίστηκε μεταξύ 435 και 406 π.Χ. με σχέδια του αρχιτέκτονα Καλλίμαχου. Ο ναός ήταν χωρισμένος σε δύο μέρη, το ένα της Αθηνάς και το άλλο του Ποσειδώνα. Το πιο γνωστό όμως μέρος του Ερεχθείου είναι οι Καρυάτιδες. Ένα σκεπαστό μπαλκόνι που η στέγη του στηρίζεται σε έξι αγάλματα κοριτσιών.
Νικολέττα Γεωργίου Δ2